هدف اصلی از اسید شویی در تولید مفتول فولادی و میلگرد، حذف لایه های اکسیدی بسیار ساینده روی سطح میلگرد یا مفتول است. در واقع کشش مفتول یا میلگردی که هنوز یک لایه اکسید روی سطح خود دارد دچار اختلال می شود. این مورد به این معنی است که فلس یا پوسته ها در مفتول جاسازی می‌شود و باعث بروز شکستگی یا خرابی های زودرس در محصول نهایی می شوند.
مفتول و میلگرد تولید شده در مرحله انجام عملیات کشش مفتول بدون اینکه تغییری در میزان عناصر و ترکیبات شیمیایی آن ها ایجاد شود به مفتولی با ویژگی های مکانیکی و یا فیزیکی متفاوتی تبدیل می شود.
دو نوع فرایند برای زنگ زدایی مفتول جهت کشش وجود دارد که شامل زنگ زدایی مکانیکی و اسید شویی می باشد.
یکی از عملیاتی که به تغییر شکل پذیری بیشتر مفتول کمک می کند اسید شویی است که برای فولاد پر کربن HIGH CARBON STEEL WIRE بکار گرفته می شود. مفتول کشیده شده بعد از فرآیند اسید شویی میزان سختی، میزان مقاومت کششی محصول، الاستیسیته و در نهایت کیفیت آن دستخوش تغییرات می گردد.
بنابراین برای افزايش کشش در مفتول فولادی اقدام به زنگ زدایی یا زنگ بری می کنند که این عمل برای مفتول های پرکربن با بکارگیری عملیات اسید شویی انجام می گردد.
در ادامه به توضیح در رابطه با سه نوع فولاد با کربن بالا، متوسط و پایین و کاربردهای آنها می پردازیم.
معرفی انواع فولادهای کربنی و مفتول فولادی
فولاد کم کربن: فولادهای حاوی کربن تا 0.20 درصد مشمول این طبقه بندی می شوند. تعریف دیگر آن بر اساس خواص فیزیکی فولاد آرام است. آنها بیشترین میزان تولید فولاد در جهان را تشکیل می دهند. آنها بیشتر در میله ها و پروفیل های مورد استفاده در صنعت ساختمان سازی و ایجاد سازه های فونداسیون استفاده می شوند. در ساخت اقلام فوق الذکر عمدتا از فولاد کم کربن استفاده می شود.
فولاد کربن متوسط: فولادهایی با کربن بین 0.20-0.60 درصد هستند. آنها می توانند به اندازه کافی با عملیات حرارتی سخت شوند. مناطق استفاده عموماً در صنعت ساخت ماشین آلات است. به دلیل توانایی کم در شکل دهی، ممکن است در حین عملیات جوشکاری دچار مشکلاتی شوند. به همین دلیل باید با توجه خاصی با آن کار شود. موارد استفاده از این نمونه شامل نمونه های زیر است:
- دستگاه
- شفت
- پیچ
- مهره
- فنرهای مارپیچ و برگ (تعلیق خودرو)
- قیچی و سایر ابزارهای برش
- ریل
- کلنگ و بیل
- قطعات کشتی
فولاد پرکربن (HIGH CARBON STEEL WIRE): فولادهایی که بیشتر از 0.6 درصد کربن دارند در این دسته بندی قرار میگیرند. از آنجا که آنها می توانند با عملیات حرارتی سخت شوند، می توانند به میزان سختی بالایی برسند. آنها از نظر برش، انتشار ضربه و مقاومت در برابر سایش متمایز هستند.
نمی توان گفت خیلی تمایل به شکل گیری دارند. از این رو یکی از موارد انتخابی برای اسید شویی هستند. تولید ابزار با آنها رایج ترین نوع استفاده برای این نمونه از فولاد است.
بطور کلی فولاد پرکربن (HIGH CARBON STEEL WIRE) آلیاژی است که از مخلوطی از عناصر کربن و آهن تشکیل شده است. یکی از پرکاربردترین انواع فولاد است. به آنها فولادهای تولیدی نیز می گویند زیرا بیشتر در بخش ساخت و ساز و ساختمان سازی در بازار استفاده می شوند.
در مقایسه با سایر انواع فولاد، سختی، کشش و استحکام تسلیم فولاد با توجه به میزان کربن موجود در آنها افزایش می یابد. اما در خواصی مانند کشیدگی، کاهش سطح مقطع و مقاومت در برابر ضربه ای که به آنها وارد می شود کاهش می یابد که به آن ویژگی شکل پذیری می گویند.
بسته به میزان کربن موجود در آنها، توانایی آنها برای شکل پذیری متفاوت است. در فولادهای پرکربن، قابلیت جوشکاری فولاد با توجه به میزان کربن موجود در ساختار آن متفاوت است.
فولاد پرکربن در موارد زیر کاربرد دارد:
- فنرهای مارپیچ و برگ (تعلیق خودرو)
- قیچی و سایر ابزارهای برش
- چرخ دنده
- تیغه گریدر
- کلنگ و بیل
- در ساخت و ساز
